Foto: Donald Ikkersheim

Terug naar overzicht

De visitatiecommissie heeft er een nieuw lid bij: Ezra van Zadelhoff. Als coach, trainer en onderzoeker heeft zij ruime ervaring op het gebied van kwaliteit van leven voor mensen met dementie en hun naasten: ‘De eerste vraag die ik stel, steek ik altijd positief in: Wat gaat er goed?’

 

Door Ezra's interesse naar wat mensen bezighoudt en de zorg voor kwetsbare mensen wist ze op jonge leeftijd al dat ze in de zorg wilde werken. Op een gegeven moment werd haar grootvader ziek, met wie ze een goede band had opgebouwd: “Hij was een persoonlijkheid, maar toen hij de ziekte van Alzheimer kreeg en in een verpleeghuis ging wonen, werd hij benaderd als een kind. Het was denigrerend en raakte mij enorm. Dit heeft mij uiteindelijk getriggerd om maatschappelijk werker te worden.” De eerste klus die Ezra kreeg, was passende huisvesting te vinden voor ouderen in de gemeente Utrecht. Een link met haar vader die aannemer was. “Dit proces was ontzettend leerzaam, en ik zag verbeterkansen.”

Daarna is Ezra beleidsmedewerker geworden in Verpleging, Verzorging en Thuiszorg (VVT). Er volgde een afwisselende carrière waar zij op zoek ging naar haar manier om een steentje bij te dragen om die wereld te verbeteren. “Je moet het samen met de zorgprofessionals doen, hun cliënten en naasten. Dus ik wil met én voor hen werken. Daar ligt een schat aan kennis en ervaring.”

 

Doorstuderen

Na de opleidingen ‘Recht, Bestuur en Management’ en ‘Nederlands Recht’ aan de Universiteit in Utrecht ging Ezra aan de slag op de Utrechtse School voor Bestuurs- en Organisatiewetenschap. Hier gaf zij les in Staats- en Bestuursrecht, Politicologie, Kwalitatief onderzoek, Sociale vaardigheden en Bestuurskunde. “Het was een jonge opleiding, waar ik de mogelijkheid had om studenten te coachen en mijn ideeën over de maatschappij en zorg mee te geven.”

 

Terug in de zorg

Toch ging het na bijna 10 jaar weer kriebelen om zelf te leren, terug de zorg in te gaan en iets voor de ‘ouder wordende mens’ te betekenen. Bij de Universiteit van Maastricht kon Ezra onderzoek combineren met praktijkwerkzaamheden: “Als onderzoeker had ik een gecombineerde functie, waarbij ik langs verpleeghuizen mocht om te zien, horen en voelen welke dilemma’s er speelden en deze daarna kon bespreken met collega’s op een academische werkplaats. Het samen op zoek gaan naar wetenschappelijk onderbouwde en tegelijk in de praktijk bruikbare antwoorden voor de zorg, maakte dat ik mij daar als een vis in het water voelde.”

 

Positieve insteek

Daarna schreef Ezra het boek ‘Morgen mag ik naar het verpleeghuis!’, om haar boodschap van goede voorbeelden in de zorg meer kracht bij te zetten, en ging verder als zelfstandige. Als auditor gaat zij bij instellingen langs om te kijken naar de kwaliteit van zorg. Niet door met de vinger te wijzen, maar te vragen naar wat er goed gaat. “De eerste vraag die ik altijd stel is: Wat gaat er goed? En hoe komt het dat dit goed gaat? Dit vinden mensen meestal verassend, maar ik ga graag van het positieve uit en gebruik dat om te leren van wat er minder goed gaat.” Dit is ook hoe Ezra bij Topcare is terechtgekomen. Als auditor sloot zij aan bij een project voor Korsakov-centra. “De groep mensen met Korsakov is relatief klein, maar de zorgintensiviteit is hoog en dat vraagt veel kennis. Daarom ben ik gevraagd om die kennis te toetsten.” De samenwerking beviel zo goed, dat Ezra nu ook betrokken wordt bij reguliere visitaties.

 

Dromen verwezenlijken

Als coach, trainer en onderzoeker helpt Ezra graag andere mensen om hun dromen te verwezenlijken. De droom van Ezra zelf is dat organisaties en medewerkers zien waar hun kracht ligt: Waar zijn ze goed in en wat moeten ze vooral voortzetten? “Het is belangrijk om niet alleen met cliënten in gesprek te gaan, maar ook écht naar ze te luisteren. Er zijn mensen die hun gedachten niet (meer) kunnen uitspreken, dus hoe kun je hen helpen die op een andere manier te vertalen? Als ik daarin een spiegel kan voorhouden en bewustzijn kan creëren ben ik al heel blij.”