“Ze kijken me met een grote grijns aan!”
Interview met dr. Ineke Gerridzen, specialist ouderengeneeskunde bij Atlant.
Nog gefeliciteerd met je promotie! Dat was op de valreep zeker?
Dank je wel, inderdaad, de promotie en het symposium op 11 maart, zijn gelukkig nog net doorgaan. Maar een van de opponenten mocht van de universiteit waar hij werkt, al niet meer aanwezig zijn bij de plechtigheid. En tijdens de receptie achteraf mocht helaas niemand me een hand of knuffel geven. In april zou ik een rondreis door Amerika maken en aansluitend naar een congres in Chicago gaan. Daar mocht ik een presentatie verzorgen over de resultaten van mijn onderzoek. Ook dat is helaas niet doorgegaan.
Wat maken jullie als artsen mee bij Atlant?
We waren in het begin onzeker over wat ons te wachten stond. Al snel werden we met de neus op de feiten gedrukt, omdat twee jonge collega’s vrij ernstig ziek werden ten gevolge van het coronavirus. De ontwikkelingen gingen hard. In een vroeg stadium hebben we de zorg moeten verdelen in cohorten, waardoor we elkaar nog amper zagen. Deze week hadden we voor het eerst weer een intervisiebijeenkomst - uiteraard met de 1,5 meter afstand - en deelden we met elkaar hoeveel impact corona op ons heeft gehad. Voor sommigen is het heel intensief geweest, zeker voor diegenen die werken op een afdeling waar bewoners besmet waren. Anderen bleven er vrij nuchter onder.
Privé heeft het ook impact. Mijn moeder heeft dementie en woont in het oosten van het land in een semi-zelfstandige appartement. Ook daar geldt een strikt bezoekersadvies. Ik ga eens per week naar haar toe. Emotioneel redt ze het wel, maar ze is best eenzaam en het brengt allerlei praktische problemen met zich mee.
Hoe reageren de cliënten met Korsakov op deze situatie?
Op ‘mijn’ locatie met meer dan 130 bewoners met Korsakov, zijn tot dusverre geen mensen besmet geraakt met het coronavirus. Ondanks dat het korte-termijn-geheugen doorgaans slecht is, heeft het coronanieuws zo veel indruk op de bewoners gemaakt, dat ze het goed lijken te begrijpen. Ze herkennen me inmiddels met mijn mondkapje op en handschoenen aan, en kijken me met een grote grijns aan. Natuurlijk geldt het bezoekverbod ook voor deze bewoners. Maar mensen met Korsakov krijgen doorgaans al weinig bezoek. Dat is wel triest.
Is jullie arbeidsmatige dagbesteding open of dicht?
Dicht, op de locatie waar de bewoners normaal naartoe gaan, en dat is wel heel jammer. Atlant is bekend om het Dag Activiteiten Centrum – het DAC - en dat is nu noodgedwongen gesloten. De activiteiten worden nu op de afdelingen aangeboden, maar dat is toch anders. Sommige bewoners vinden het overigens ook wel rustig zo, ze ervaren minder druk, hoeven bijvoorbeeld niet meer zo vroeg op te staan.
Zie ook het vorige artikel in deze serie: een interview met Lausanne Mies.